I FRADÈI SARÀCH E LA MARIA PÒMA

La povertà dei fratèlli Saràch e della Maria Pòma mi ricorda l’odore del grembiule di mia nonna mentre preparava, nel pollaio, il pastone per le galline... (Di Ezio Maifrè)

La povertà dei fratèlli Saràch e della Maria Pòma mi ricorda l’odore del grembiule di mia nonna mentre preparava, nel pollaio, il pastone per le galline.
La loro semplicità mi ricorda un vivere sereno e il tempo dove i soldi avevano l’odore della fatica e non l’olezzo dell’azzardo e della furbizia.

I fradèi Saràch e la Maria Pòma

Ma regòrdi de ‘na fèmna e de dùu ùm,
puarèt, ma bunàsc e piée de sentimént.
Maria, Lurénz e Michél i éra i so nùm,
i giràva per Madòna sempre cuntént.

‘L Lurénz e ‘l Michél strasciàa e spüzzulént,
i curéva per li cuntràdi vardandùs ‘ndrée,
’l paréva che i vulés scapà luntàn dàla gént.
I éra ‘n pìt stràmbi, ma tücc i g’à vuléva bée.

Quàndu ‘l rüava la Maria Pòma ‘n pìt gavèla
‘l Michél ‘l g’à stralüsìva i öcc de ‘nnamuràa,
‘l sa tulèva giù ‘l capèl per salüdà la so bèla
‘ntant che ‘l fradèl Lurénz ‘l gà batéva li màa.

Fìna ‘l cagnöl ‘l sultàva cuntént ilò cun lur,
‘n dél vedè ‘l Michél a brascièt cun la Maria,
che bèl vedè chèl sincer e téner amur
che a stu Mund adès l’è ciamàa puesia.

Fradèi Saràch e Maria Pòma ‘l vòs regòrd
per tanta gént de Tiràn l’è ‘na bèla stòria,
séruf puarèt, ma de cör cùma grand milord,
e dèli vòsi aventüri ‘l rèsterà bùna memòria.

Ezio Maifrè